معرفی کتاب تصویرسازی داستانی

درباره کتاب تصویرسازی داستانی

این کتاب نوع متمایزی از کتب اسلامی را مورد بررسی قرار می دهد که در پژوهش های قبلی تا حد زیادی مورد غفلت قرار گرفته بودند. کتاب «تصویرسازی داستانی» به طور خاص بر روی کتاب های چاپ سنگی مصور تولید شده ایرانی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی متمرکز شده است.
این تحقیق علاوه بر معرفی تاریخچه چاپ در ایران و بررسی منابع، اطلاعات اساسی در مورد ژانرهای کتاب‌های مصور، هنرمندان فعال در تصویرگری سنگی و جنبه های بخصوصی از این حوزه هنری خاص را ارائه می کند. این مستندات شامل منابع کتاب‌شناختی 116 کتاب مصور در مجموع 351 چاپ خاص و 150 صفحه با چند صد تصویر منفرد است. ازین گذشته در این کتاب فرایند شکل‌گیری لیتوگرافی در ایران قدم به قدم مورد بررسی قرار می گیرد، هم از نظر محتوا و هم از نظر سبک. «اولریش مارزلف» قصد این را دارد که در آخر مشخص سازد که در تضاد با اصلاحات اخیر، تصاویر سنگی به تعداد زیاد تولید شده و به عنوان یک رسانه قدرتمند و محبوب از شمایل نگاری در بازه زمانی خاص در ایران وجود داشته است. در کتاب برخی از هنرمندان تصویرساز کتاب های «چاپ سنگی» همچون استاد «ستار تبریزی»، «بهرام کرمانشاهی» و «عبدالحسین خوانساری» نیز معرفی شده اند. ضمن آنکه روایت ها، اشخاص و عناصر مشخص موجود در هر تصویر نیز معرفی کرده است. به علاوه در پایان کتاب فهرست کاملی از کتاب های «چاپ سنگی» مصور فارسی مورد توجه در این اثر را آورده است.

بخش‌هایی از کتاب تصویرسازی داستانی

پژوهش پیش رو، مرهون توجه و علاقه ی من به یکی از گونه های خاص هنر ایران است. این پژوهش به معرفی گونه ای منحصر به فرد از کتاب‌های دوره‌ی اسلامی اختصاص دارد که تا کنون به مقدار زیادی نادیده گرفته شده است. نوع مصور کتاب های چاپ سنگی، قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در ایران به چاپ رسیده است. کتاب‌های چاپ سنگی مصور انواع گوناگونی دارند. در این پژوهش نوع ویژه ای از تصاویر و تصویرسازی در چاپ سنگی ایران مورد بررسی قرار گرفته است. این موضوع در پژوهش پیش رو با عنوان تصویرسازی داستانی مشخص شده است، تصویر در کتاب های چاپ سنگی ایران جهت اهداف گوناگونی به کار برده شده است و شامل کتاب های علمی، درسی، سفرنامه‌ها، تاریخی، ترجمه ی ادبیات اروپایی و همچنین تصاویر رجال در مطبوعات دوره‌ی قاجار می شود. شیوه‌ی استفاده از تصویر در این گونه کتاب‌ها ویژگی‌های مشترکی دارد. چرا که هدف آنها کم و بیش ترستیم واقع‌گرایانه‌ی موضوع‌های مطرح شده بوده است. خواه موضوع آنها آناتومی بدن انسان، نجوم، شیمی و مکان‌های تاریخی باشد و خواه چهره‌ی سیاست‌مداران دوره‌ی قاجار. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان گفت که تصویرسازی داستانی در واقع همان تجسم واقع‌گرایانه‌ی موضوعات مطرح شده است