برگزاری نمایشگاه بین المللی صنعت چاپ و بسته بندی در تبریز

به گزارش سپی و به نقل از هانا خبر، علی عافیت صبح یک شنبه در نشست خبری به مناسب یازدهم شهریور روز ملی صنعت چاپ اظهار کرد: عدم تخصیص ارز برای وارد کردن مواد اولیه و ماشین آلات به روز چاپ و همچنین فرآیند موجود در گمرکات استان به ویژه گمرک سهلان، مشکلات عدیده ای را برای فعالان این عرصه ایجاد کرده ضمن اینکه موجب افزایش هزینه‌های چاپ و بالا رفتن قیمت‌ها شده است.

وی ادامه داد: فرآیند تخصیص ارز برای وارد کردن ماشین آلات و مواد اولیه مورد نیاز صنعت چاپ به قدری پیچیده و دشوار است و به معضلی بزرگ برای این صنعت تبدیل شده که ادامه این فرآیند و سیاست‌های موجود، زمینه را برای حضور افراد سودجو فراهم کرده است. برای این حل این مشکل تمامی سوبسیدهای صنایع حتی سوبسید صنعت چاپ باید حذف شود تا شرایط مورد نیاز برای نوسازی تجهیزات فراهم شود، نیاز است تا صنعت تک ارز شده و دولت دخالت منفی در این عرصه نداشته باشد.

وی افزود: ما طی مدت سه ماه ۶۰ الی ۷۰ میلیارد تومان به ۲۰۰ نفر از فعالان در این عرصه تسهیلات پرداخت کردیم. عافیت با اشاره به اینکه ملزومات صنعت چاپ در مورد مواد اولیه و تجهیزات خلاصه می‌شود، تاکید کرد: ما خواستاریم یا تخصیص ارز در این حوزه به طور کل جمع آوری شود و یا به ما ارز اختصاص داده شود.

وی با بیان اینکه حذف یارانه در این حوزه و البته تمام عرصه‌ها و هدایت یارانه‌ها به سوی تولید، می‌تواند بسیاری از مشکلات موجود را حل و موانع را رفع کند، گفت: فعالان عرصه صنعت چاپ به دنبال سو استفاده از ارز تخصیصی یا کاربرد آن در جاهای دیگر برای کسب سود بیشتر نیستند بلکه هم و غم آنها، نوسازی ماشین آلات چاپ و پایین آوردن قیمت هاست.

عافیت از دولتمردان خواست تا با تک نرخی کردن ارز و کم کردن دخالت‌ها در امور اقتصادی، موجبات حذف افراد سودجو از این صنعت و همچنین توسعه کمی و کیفی آن را فراهم کند و ثبت سفارش در گمرکات را سرعت بخشد. وی ادامه داد: متأسفانه در گمرکات آذربایجان شرقی به ویژه گمرک سهلان، فعالان صنعت چاپ اذیت می‌شوند و جالب‌تر اینکه، این افراد مورد تجلیل قرار می‌گیرند و این دردآور است.

وی با بیان اینکه میانگین عمری دستگاه‌های چاپخانه‌های موجود در استان بالای ۲۰ سال است، افزود: از لحاظ کمی ما از لحاظ چاپ در استان خودکفا هستیم اما از لحاظ کیفی به دلیل فرسودگی تجهیزات نمی‌توانیم این ادعا را داشته باشیم. صنعت چاپ آذربایجان شرقی که زمانی سرآمد ایران بود امروز با تبعیض‌های بسیاری مواجه است که اگر به موقع مورد توجه قرار نگیرد و رسیدگی نشود موجب تعطیلی آن خواهد شد، اگر ارز برای واردات تخصیص داده می‌شود این استان را نیز شامل شود.

وی ادامه داد: اگر نیروی کار ارزان در برخی استان‌ها امکان فعالیت دارند در این استان نیز اجازه استفاده داده شود و اگر اجازه نمی‌دهند یا نمی‌گذارند برای همه شرایط یکسان باشد تا امکان رقابت سالم در این عرصه فراهم شود.

حسین نجفی، خزانه دار اتحادیه چاپخانه داران و صنوف تابعه آذربایجان شرقی نیز در این نشست به مشکل کمبود نیروی کار در صنعت چاپ استان اشاره کرد و گفت: رویکرد اتحادیه توسعه بر محور نیروی انسانی است چون می‌دانیم اگر نیروی انسانی ماهر و حتی نیمه ماهر نباشد این صنعت به تعطیلی می‌رود و در واقع تعطیلی واحدهای چاپی در استان اگر روزی اتفاق بیافتد به طور یقین از کمبود نیروی کار خواهد بود نه کار چاپ.

وی افزود: تجهیزات و ماشین آلات ما فرسوده بوده و نیاز به نوسازی و بروزرسانی دارد. درست است که این صنعت ارزآوری ندارد اما اگر این صنعت نباشد تمامی صنایع کشور دچار مشکل می‌شود. نجفی بیان کرد: اولین آیتم در زمینه‌ی صادرات محصولات چاپی در کنار کیفیت محصول توجه به بسته بندی آن است، تلاش ما بر این است تا ارتباطات خود را در این زمینه افزایش دهیم.

عضو هیئت مدیره اتحادیه‌ی چاپخانه داران تبریز تاکید کرد: خواستاریم تا برخی از قوانینی که مانع توسعه‌ی صنعت چاپ کشور می‌شوند، بازنگری و اصلاح شوند. وی عنوان کرد: ایجاد و تأسیس چاپخانه برای افرادی که به تازگی از این رشته فارغ تحصیل شده‌اند به آسانی امکان پذیر نبوده و فراهم سازی تجهیزات آن هزینه‌های سنگینی دارد. نجفی اظهار کرد: نیروی کار در برخی از استان‌ها ارزان‌تر بوده و این امر موجب می‌شود تا برخی ناشرین و نویسندگان نشریات خود را در سایر استان‌ها چاپ کنند.

جلال باقری عضو هیئت مدیره و رئیس تعاونی چاپخانه داران تبریز نیز در این جلسه گفت: کاغذ یکی از ملزومات اساسی و مورد نیاز در صنعت چاپ است، متأسفانه ما در تأمین کاغذ مورد نیاز کشور خودکفا نیستیم و این‌ها موجب می‌شود تا قیمت کاغذ بالا رفته و ما در این حوزه با مشکل روبرو شویم. رشید کفیلی در خصوص آخرین وضعیت احداث موزه‌ی چاپ در تبریز گفت: بنابر برنامه‌هایی که قبل از احداث موزه‌ی چاپ در نظر داشتیم ما برای این کار به پنج هزار متر زمین نیاز داشتیم.

وی ادامه داد: متأسفانه هیچ جایی برای این کار به ما اختصاص داده نشد، آخرین مکانی که به ما پیشنهاد داده شده بود دبیرستان فردوسی تبریز بود که احداث این موزه در آن مدرسه که نیاز به مرمت و بازسازی دارد امکانپذیر نیست، از این رو ما خود مکانی برای این کار در نظر گرفتیم.